Op maandag 14 mei 2012 vond in EYE een thema-avond plaats over transmediaal scenarioschrijven, een relatief nieuwe manier van verhalen vertellen. Aan de hand van projecten die de afgelopen tijd op tv en/of internet te volgen waren, mochten diverse sprekers kort wat vertellen over hun pennevruchten. Hieronder een korte, zeker niet volledige, samenvatting van enkele projecten en opmerkingen.
In therapie (TV serie/Hyves/Twitter)
In Therapie neemt de kijker mee op een reis door de wereld van de psychotherapie en volgt zes weken lang, vijf dagen per week, therapeut in zijn praktijk. In iedere aflevering zien we een sessie met een patiënt. Allen komen op een vaste dag in de week voorbij.
De producenten kwamen bij het tweede seizoen van de tvserie met ‘De telefoon van Jonathan’, een applicatie die te downloaden is op de computer, iPhone en Android. Met deze gratis applicatie werd toegang verkregen tot de telefoon van psychotherapeut Jonathan Franke. Je kon de details van zijn liefdesleven lezen, luisteren naar de voicemails van zijn cliënten, ontdekken welke informatie Jonathan na zijn sessies op het internet opzoekt en zijn familiegeheimen intrafelen. De app werd in heel korte tijd 70.000 keer gedownload.
Er was ook voor elk personage een Twitter-account aangemaakt en uit hun naam werden tweets gestuurd. Deze berichten waren van te voren al uitgeschreven en werden geautomatiseerd verstuurd volgens een strakke planning.
http://twitter.com/#!/intherapietv
http://in-therapie.hyves.nl/
http://intherapie.ncrv.nl/telefoon-van-jonathan
Sndbites (internet)
Zware onderwerpen als soa, gehoorschade en alcoholmisbruik komen voor jongeren op luchtige wijze aan bod bij deze interactieve film experience. De scènes mochten niet te belerend zijn, want dan zou de beoogde doelgroep jongeren ongetwijfeld meteen afhaken. Er zijn zeven sleutelscènes geschreven. Als je die allemaal gezien had, kon je een prijs winnen: een live optreden van de dj Kozmoz (Dem Slackers), die naast Alex Hendrickx, Lotte Schmidt en David Wiegel ook meespeelde in het project. Er zaten vier maanden tussen het schrijven en het live gaan. Er zijn marker-termen gebruikt om te zien of de gebruikte, niet alledaagse, woorden opgepikt werden in tweets en elders. Voorbeeldwoord: crispy-geil.
http://www.sndbites.nl/
Alzheimer Experience (internet)
Maar transmediaal hoeft niet alleen voor jongeren te zijn. Een voorbeeld daarvan is de Alzheimer Experience, geregisseerd door Paula van der Oest. Alle fases van deze ziekte komen aan bod. Je kunt zowel het gezichtspunt van de persoon die de ziekte heeft volgen als dat van de echtgeno(o)t(e) als de verpleegkundige. Je kunt je registreren en daardoor later verder gaan met kijken naar deze schat aan informatie. Er wordt al gesproken over een vervolg waarin meer aandacht besteed zal worden aan de eerste fase van Alzheimer.
http://www.alzheimerexperience.nl/
http://www.alzheimerexperience.nl/
Who’s in who’s out (televisie/Facebook/Twitter)
Een serie naar een scenario van Rob Bloemkolk en Barbara Jurgens onder regie van Diede in 't Veld met onder andere Carolien Spoor, Thomas Hoppener, Guido Lesley Korpos (Michael), Jop de Vries en Joep Sertons. Who’s In Who’s Out is een dramaserie van BNN waarin wekelijks rollen waren weggelegd voor de jeugdige internetbezoeker. Op de website van Who's In Who's Out kon iedereen zich opgeven voor een rol en via deze site werd elke week iemand in of uit de serie gestemd. Geen castingbureaus of voorkeursbehandelingen dus, de kijker besliste alles. De online audities hadden betrekking op de bijrollen, de hoofdrolspelers waren zeker van hun rol. De acteurs die weggestemd waren, kregen een nette exit. Tussen moment van exit door scenarioschrijver en uitzending zat twee weken. Uitgezonden in tien afleveringen van circa 23 minuten vanaf zondag 8 januari 2012 tot en met zondag 11 maart 2012 bij BNN.
http://www.hebikietsgemist.nl/programma/3403/nederland-3/who-s-in-who-s-out.html
Eigen invalshoek
Meerdere sprekers benadrukten dat elk gebruikt platform een ander verhaal moet vertellen en dat deze verhalen elkaar daarbij behoren aan te vullen. Niet hetzelfde verhaal overal vertellen. Bij elk medium gebruik moet je gebruik maken van de fundamenteel andere invalshoek.
Succes?
Voor televisieprogramma’s heb je de kijkcijfers, maar die zeggen niets voor internet- en transmediale concepten. Of deze projecten een succes zijn, hangt af van wat de makers/opdrachtgevers ermee beoogden. Telt het aantal aangemaakte accounts om de content te bekijken? En/of moet een bepaalde mate van participatie behaald worden? Vooraf definiëren van wanneer je een project succesvol kan noemen, valt aan te raden. De kijker op internet blijkt een gemiddelde aandachtsspanne te hebben van 3 (maximaal 7) minuten, waarmee rekening gehouden kan worden.
Verslag van een speciale scenario-avond van Het Schrijfpaleis, dé plek voor scenarioschrijvers om hun script te laten lezen door gerenommeerde acteurs.
Een serie naar een scenario van Rob Bloemkolk en Barbara Jurgens onder regie van Diede in 't Veld met onder andere Carolien Spoor, Thomas Hoppener, Guido Lesley Korpos (Michael), Jop de Vries en Joep Sertons. Who’s In Who’s Out is een dramaserie van BNN waarin wekelijks rollen waren weggelegd voor de jeugdige internetbezoeker. Op de website van Who's In Who's Out kon iedereen zich opgeven voor een rol en via deze site werd elke week iemand in of uit de serie gestemd. Geen castingbureaus of voorkeursbehandelingen dus, de kijker besliste alles. De online audities hadden betrekking op de bijrollen, de hoofdrolspelers waren zeker van hun rol. De acteurs die weggestemd waren, kregen een nette exit. Tussen moment van exit door scenarioschrijver en uitzending zat twee weken. Uitgezonden in tien afleveringen van circa 23 minuten vanaf zondag 8 januari 2012 tot en met zondag 11 maart 2012 bij BNN.
http://www.hebikietsgemist.nl/programma/3403/nederland-3/who-s-in-who-s-out.html
Eigen invalshoek
Meerdere sprekers benadrukten dat elk gebruikt platform een ander verhaal moet vertellen en dat deze verhalen elkaar daarbij behoren aan te vullen. Niet hetzelfde verhaal overal vertellen. Bij elk medium gebruik moet je gebruik maken van de fundamenteel andere invalshoek.
Succes?
Voor televisieprogramma’s heb je de kijkcijfers, maar die zeggen niets voor internet- en transmediale concepten. Of deze projecten een succes zijn, hangt af van wat de makers/opdrachtgevers ermee beoogden. Telt het aantal aangemaakte accounts om de content te bekijken? En/of moet een bepaalde mate van participatie behaald worden? Vooraf definiëren van wanneer je een project succesvol kan noemen, valt aan te raden. De kijker op internet blijkt een gemiddelde aandachtsspanne te hebben van 3 (maximaal 7) minuten, waarmee rekening gehouden kan worden.
Verslag van een speciale scenario-avond van Het Schrijfpaleis, dé plek voor scenarioschrijvers om hun script te laten lezen door gerenommeerde acteurs.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten